- parçalamaq
- parçalamak, ufalamak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
parçalamaq
Look at other dictionaries:
parçalamaq — f. 1. Parça parça etmək, tikə tikə doğrayıb, kəsib paralamaq; doğramaq. Kağızı parçalamaq. – Köpək madyanın alt dodağını dartıb parçaladı. S. S. A.. // Bütöv bir şeyi kəsmək, bölmək, doğramaq. Əti parçalamaq. // Məc. mənada. <Şamil> uzaqdan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parçalama — «Parçalamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayırmaq — f. 1. Bütöv halda olan şeyi parçalamaq, yaxud onun bir hissəsini götürmək, qoparmaq. Yumurtanın sarısını ağından ayırmaq. Sümüyü ətdən ayırmaq. Maddəni tərkib hissələrinə ayırmaq. 2. Əlaqəsini kəsmək, rabitəsini kəsmək, bir birindən uzaqlaşdırmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağanax — (Gəncə, Qazax, Şəki, Şuşa, Ucar) 1. qoşadırnaqlı heyvanlarda iki dırnağın arası 2. iki barmağın arası 3. qılçaların bədənə birləşdiyi yer ◊ Bağanağını ayırmax (Qazax, Şuşa) – ayaqlarından tutub iki hissəyə ayırmaq, parçalamaq. – Yekə yekə danışma … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
böltələməx’ — (Çənbərək) parçalamaq, hissələrə ayırmaq. – Qoruxçular malı böltələdi, daxala doldudu; – Beyjə canavar qoynu böltələyif qırıf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
budalamağ — (Quba) doğramaq, parçalamaq. – Udunnarı budalamağ lazımdı, bu yaşdı, belə yanmaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əlcələməg — (İmişli, Yardımlı) parçalamaq, tikə tikə etmək. – Çörəgi əlcəleyib tökürsüz yerə (İmişli) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qol-bud — eləməx’: (Cəbrayıl) 1. yıxıb döymək (adam) 2. parçalamaq (kəsilmiş heyvanı) 3. sındırmaq, yarmaq, kəsmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
surfalamax — (Zəngibasar) parçalamaq. – Canavar qoynu surfaladı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
basmaq — f. 1. Üstdən sıxmaq, təzyiq etmək, ağırlıq vermək. Qar basıb, ağacın budağını yatırdı. – Nəriman . . bu adamın əllərini tutdu, dizi ilə boğazını basdı. . M. C.. // Sıxışdırmaq, itələmək. Seyid Əhməd Seyid Səmədi görən tək camaatı basa basa z. ona … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
